baner

Kolegium Międzydziedzinowych Indywidualnych
Studiów Humanistycznych i Społecznych

Osoba Zaufania


Pragniemy, by wszystkie Osoby Studiujące, Pracujące i związane z Kolegium czuły się  swobodnie i bezpiecznie, mając poczucie, że Kolegium to miejsce, gdzie są u siebie.

Osoba Zaufania
p.o. pełnomocnika ds. równościowych w Kolegium MISH.

Zapewnia pomoc w sytuacjach wymagających wsparcia/ porady/ wyjaśnienia z zakresu przeciwdziałania dyskryminacji, mobbingowi, molestowaniu seksualnemu.

Jakub Urbanik, prof. UW

Kontakt:

Osoba_zaufania@mish.uw.edu.pl

Jeśli doświadczyły/li/ście dyskryminacji, mobbingu lub molestowania seksualnego, możecie o tym porozmawiać z Osobą Zaufania. Zgodnie z Waszą wolą podejmie interwencję lub wskaże możliwe drogi zapobiegania takim sytuacjom na Uniwersytecie. 

Osoba Zaufania, zobowiązuje się do zachowania w tajemnicy – zarówno w trakcie pełnienia funkcji, jak i po jej ustaniu - wszelkich informacji i danych osobowych, do których uzyska dostęp w związku z wykonywaniem powierzonych jej zadań. 

Osoba Zaufania wykonuje swoje zadania i we współpracy z osobami ze społeczności studenckiej Kolegium MISH. 

Zakres zadań Osoby Zaufania:

  • Współpraca z władzami Kolegium MISH oraz Rzecznikiem / Rzeczniczką akademicką ds. studenckich i pracowniczych (Ombudsmanem) i Głównym specjalistą/Główną specjalistką ds. równouprawnienia UW w zakresie przeciwdziałania dyskryminacji oraz kształtowanie atmosfery równości i poszanowania dla różnorodności, dbania o równościową atmosferę w życiu codziennym Kolegium 
  • Podejmowanie konsultacji we wszelkich sprawach tyczących dyskryminacji i reagowanie na zgłoszone przypadki poprzez doradztwo. Kontakt z Osobą Zaufania MISH pełniącą funkcję Pełnomocnika ds. równościowych nie jest jednoznaczne z rozpoczęciem oficjalnej procedury. Za zgodą osoby zgłaszającej Osoba Zaufania może przekazać sprawę do Rzecznika/ Rzeczniczki akademickiej ds. studenckich i pracowniczych lub Rzecznika / Rzeczniczki praw studenta.
  • Zbieranie informacji na temat dobrych praktyk równościowych, o kursach i szkoleniach równościowych i przekazywanie studentkom/tom i pracownikom/com na początku roku akademickiego informacji o systemie wsparcia w Kolegium oraz na Uniwersytecie. Upowszechnianie dobrych praktyk i działań równościowych i zbliżonych (np. antymobbingowych). 

Byliście świadkami lub osobiście Was dotknęły takie sytuacje? Porozmawiajmy o nich, by zapewnić bezpieczeństwo i swobodę wszystkim studiującym w Kolegium MISH!

1. Wykładowca w sposób przedmiotowy traktuje studentki, na przykład tylko od pań wymaga włączenia kamer lub poleca im siadać w pierwszych rzędach, rzucając przy tym komentarz o ładnym widoku.

2. Osoba prowadząca zajęcia zadaje pracę zaliczeniową w formie projektu grupowego. Osoba studiująca jest dyskryminowana i wykluczona z grupy ze względu na orientację seksualną. Prowadzący nie reaguje na zgłoszony problem i odmawia możliwości zmiany grupy/nie podejmuje się rozwiązania problemu.

3. Osoba ucząca odmawia zaakceptowania tematu pracy naukowej/badania nie ze względu na czynniki merytoryczne, ale dyskryminujący stosunek do proponowanego zagadnienia „ten temat to nie nauka tylko ideologia”.

4. Wykładowca przekazuje materiały za pomocą narzędzi do których nie każdy z członków grupy ma dostęp (Facebook, messenger, inne komunikatory) nawet po zgłoszeniu tego problemu. 

5. Wykładowca przekazuje materiały jednemu z członków grupy, który następnie odmawia ich przekazania osobom o innej niż on orientacji.

6. Jednostka nie dba o to, żeby osoba studiująca z ograniczeniami ruchowymi miała możliwość udziału w zajęciach ze względu na to, że jedyna grupa z bloku specjalizacyjnego odbywa się w budynku niedostosowanym do potrzeb osoby, na przykład, poruszającej się na wózku inwalidzkim.

7. Osoba studiująca czuje się niekomfortowo w relacji z prowadzącym/prowadzącą - czuje, że relacja wychodzi poza ramy stricte naukowe, narusza poczucie bezpieczeństwa, nabiera charakteru romantycznego lub seksualnego.

 8. Osoba studiująca słyszy od prowadzącego, że jeśli wystawiona ocena jest niesatysfakcjonująca to może postarać się o jej podniesienie „w inny sposób”.

 9. W trakcie konferencji, wyjazdu integracyjnego lub w innej przestrzeni uniwersyteckiej (akademik, przestrzenie wf-owe, etc.) inna osoba studiująca pozwala sobie na niewybredne komentarze czy naruszanie nietykalności cielesnej, nie reaguje na prośby o zaprzestanie tego typu działań.

 10. Prowadząca wysyła studentowi dwuznaczne maile, bez uzasadnienia umawia dodatkowe terminy zaliczenia w godzinach „wyludnienia” wydziału, pozwala sobie na niechciany przez studenta kontakt fizyczny.

Przydatne linki:

Poradniki:

Słowniczek:

  • Osoby trans*/ transpłciowe – osoby, które nie identyfikują się z płcią ustaloną przy urodzeniu.
  • Osoby cispłciowe – osoby, które identyfikują się z płcią nadaną przy urodzeniu.
  • Osoby niebinarne – osoby, które nie identyfikują się ani jako kobieta, ani jako mężczyzna. Mogą być gdzieś na spektrum między kobiecością a męskością, zupełnie odrzucać koncepcje płci lub łączyć je w sobie.
  • Zaimki preferowane – czyli odpowiedź na pytanie „to jak mam się do Ciebie zwracać?”. W języku angielskim, jeśli nie ma pewności jak osoba chciałaby by do niej się zwracać i o niej mówić – wystarczy mówić „they”. W języku polskim – najłatwiej po prostu uprzejmie zapytać.
  • Deadname, dednejm - imię nadane osobie przy urodzeniu i nieużywane w późniejszym życiu (z ewentualnym wyłączeniem przypadków dot. odwołania się do danych metrykalnych); najczęściej w odniesieniu do imion osób transpłciowych, które są niezgodne z ich tożsamością płciową
  • Misgenderowanie / misgendering - zwracanie się do danej osoby lub mówienie o niej używając rodzaju gramatycznego nieodpowiedniego dla tożsamości płciowej tej osoby czyli np. używanie męskich końcówek w czasownikach wobec osoby, która identyfikuje się jako kobieta.
  • Transfobia - silna niechęć do osób o niejednoznacznej tożsamości płciowej, zwłaszcza osób transpłciowych, połączona często z ich dyskryminacją.
  • Tranzycja płciowa – proces zmiany sposobu wyrażania swojej płci lub cech płciowych tak, by były zgodne z wewnętrznym poczuciem tożsamości płciowej. Proces ten może się wiązać z terapią korekty płci czyli hormonalną terapią zastępczą oraz operacją korekty płci. Tranzycja jest procesem, może trwać od kilku miesięcy do kilku lat. Obejmuje zmiany fizyczne, psychologiczne, społeczne i emocjonalne. Niektóre osoby przechodzące proces tranzycji nie decydują się na operację korekty płci.

Porady:

  1. Warto uważać na słowa– nie „transy” czy „transseksualiści” tylko osoby transpłciowe. Zwracaj uwagę na to jakich słów używają osoby na zajęciach i w razie konieczności reaguj. Osoby transpłciowe stykają się nadzwyczaj często z niechęcią i nienawiścią. Stwórzmy dla nich na UW bezpieczną przestrzeń.
  2. Nie stanie się nic złego, jeśli przez przypadek zwrócisz się do osoby transpłciowej niewłaściwym zaimkiem. Po prostu od razu popraw i kontynuuj wypowiedź. Każda osoba może się przecież czasem przejęzyczyć. Nie ma potrzeby by specjalnie tłumaczyć się z pomyłki. Natomiast umyślne mis-genderowanie czyli uporczywe zwracanie się do osoby trans płciowej zaimkiem płci, z którą to ona się nie identyfikuje, jest zdecydowanie niewłaściwe.
  3. Jeśli nie masz pewności jak zwracać się do osoby transpłciowej - zapytaj, na przykład po zajęciach lub w emailu. Możesz też zaproponować by podczas pierwszych zajęć wszystkie osoby w nich uczestniczące przedstawiły się z imienia, nazwiska i preferowanego zaimka. To oszczędzi osobie transpłciowej stresu „wychodzenia przed szereg” i bycia szczególnym przypadkiem, a jednocześnie wszystkim da odpowiedź na pytanie „jak się do ciebie zwracać?”.
  4. Staraj się nie zadawać pytań, które mogłyby zostać odebrane jako wścibskie, dotyczące sfery intymnej. Nie wypytuj o planowaną operację, nie dociekaj „dlaczego wczoraj była pani w spódnicy, a dziś ubrana jest pani jak facet”.
  5. Empatia na co dzień - wysłuchaj i okaż zrozumienie dla doświadczeń i potrzeb osób studiujących na UW.
  6. Nasza społeczność jest różnorodna na różne sposoby - dlatego też nie ma „typowych osób trans”, „typowych gejów” czy „typowych lesbijek”. Staraj się nie szufladkować.